Tłuszcze, obok białka i węglowodanów, są niezbędnym składnikiem zrównoważonej diety i ważnym źródłem energii.
Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi udział tłuszczów w całodziennej ilości energii dostarczanej z dietą powinien wynosić od 20 do 35%, przy czym 2/3 z tej ilości powinny stanowić tłuszcze nienasycone i nie więcej niż 1/3 tłuszcze nasycone.
Z jednego hektara plantacji oleistej, zyskuje się rocznie średnio:
Palmę olejową uprawia się na zaledwie 6% ziemi uprawnej zagospodarowanej na całym świecie przez surowce oleiste, ale dzięki najwyższej wydajności odpowiada ona za 32% wyprodukowanych wszystkich olejów i tłuszczów roślinnych.
Wspaniałe właściwości funkcjonalne, sprawiają, że jest on ważnym składnikiem w produkcji żywności. Możliwość podziału oleju palmowego na różne frakcje decyduje o jego wszechstronnym zastosowaniu w różnych gałęziach przemysłu spożywczego.
Jedną z przyczyn wzrostu znaczenia oleju palmowego w przemyśle spożywczym od lat dziewięćdziesiątych jest odejście producentów żywności od stosowania procesu częściowego utwardzania tłuszczów (będącego źródłem izomerów trans).
Należy jednak pamiętać, że kluczowy jest skład kwasów tłuszczowych w ujęciu całodziennej diety, nie zaś skład kwasów tłuszczowych jednego ze składników danego produktu spożywczego.
Z 1 ha plantacji palmy można otrzymać do 10 razy więcej oleju niż z upraw innych roślin oleistych. Dzięki wysokiej wydajności i wykorzystaniu znacznie mniejszych areałów oraz mniejszych nakładów energii w porównaniu do innych roślin oleistych, palma, jeśli uprawiana w sposób zrównoważony, może stanowić element zrównoważonej produkcji i konsumpcji żywności.
Dzięki ścisłej pracy w ramach Okrągłego Stołu na rzecz Zrównoważonej Produkcji Oleju Palmowego (RSPO) i podejmowaniu działań we współpracy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi, administracją publiczną i sieciami handlowymi.
Jeden z najważniejszych kryteriów RSPO stwierdza, że żadne lasy pierwotne lub obszary różnorodności biologicznej nie mogą być wykorzystywane pod uprawę palmy olejowej. Inne zasady RSPO przewidują znaczne zmniejszenie stosowania pestycydów i wypalania traw, sprawiedliwe traktowanie pracowników zgodnie z lokalnymi i międzynarodowymi standardami w zakresie praw pracowniczych oraz potrzebę informowania i przeprowadzania konsultacji z lokalnymi społecznościami przed rozwojem nowych plantacji.
W krajach będących największym eksporterem oleju palmowego, Indonezji i Malezji, które razem dostarczają 85% światowej produkcji oleju palmowego. Olej palmowy stanowi ważny element krajowej gospodarki. W krajach tych w sumie 4,5 mln ludzi utrzymuje się z produkcji oleju palmowego.
Ilość uzyskanego oleju na jednostce ziem uprawnych
Zamiana oleju palmowego na inny rodzaj oleju roślinnego (tj. olej słonecznikowy, sojowy lub rzepakowy) oznaczałoby konieczność przeznaczenia znacznie większych areałów pod uprawę tych surowców oleistych, jako, że z palmy olejowej można uzyskać do 10 razy więcej oleju niż z innych roślin na jednostce ziem uprawnych. Odejście od oleju palmowego prowadziłoby do poważnych szkód dla środowisku i stworzyłoby ryzyko przekształcenia kolejnych lasów w grunty rolne. Miałoby także negatywne konsekwencje dla lokalnych społeczności utrzymujących się z jego produkcji.