W diecie
Olej kokosowy
Moda na olej kokosowy
W ostatnich latach podkreśla się wiele zalet oleju kokosowego, które wynikają przede wszystkim z obecności w nim średniołańcuchowych kwasów tłuszczowych, zwanych także tłuszczami MCT (skrót od angielskiej nazwy Medium Chain Triglycerides). Długość łańcucha olejów MCT wynosi od 6 do 12 atomów węgla. Tłuszcze te są inaczej metabolizowane niż kwasy długołańcuchowe. Zaleca się je w żywieniu dietetycznym w zespołach złego wchłaniania, chorobach wątroby oraz w niektórych wrodzonych wadach metabolizmu węglowodanów.
Olej kokosowy w ponad 80% składa się z nasyconych kwasów tłuszczowych, w tym około 50% z wspomnianych powyżej tłuszczów MCT. Kilka procent stanowią nienasycone kwasy tłuszczowe, a niespełna 2% wielonienasycone.
Olej kokosowy jest tłuszczem o największej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych, wyprzedza masło z mleka oraz masło kakaowe.
Wykres 1. Zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych (NKT), jednonienasyconych kwasów tłuszczowych (JNKT) oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (WKT) w 100 g wybranych produktów tłuszczowych.
Powszechne promowanie nasyconego oleju kokosowego w leczeniu i zapobieganiu miażdżycy, czy otyłości, zamiast tłuszczów wielonienasyconych jest nieprawidłowe, a nawet szkodliwe.
Sprawa ta wymaga dalszych badań potwierdzających bezspornie korzystne efekty, zwłaszcza w świetle obecnych rekomendacji dietetycznych. W naszych warunkach geograficznych, środowiskowych i społecznych olej kokosowy może być tylko funkcjonalnym dodatkiem, a dietę należy oprzeć na lokalnych produktach, tj. olej rzepakowy i produkty z jego dodatkiem.